NAZLICAN

Seni o tren garında tanımıştım
Beşinci peron 13cü vagon.
Nasılda taze nasılda genceciktin
Nasıl bir heyacandı o gözlerindeki.
Aynı vagonda aynı kompartumandaydık
Hatırlarsan ilk ben konuşmuştum
Yolculuk nereye diye,
Sen ise KARSdemiştin,
Ani bir refleksle bende demiştim.
Trenyol alırken sen dışarıyı
Ben ise seni izlerdim.
Göz göze gelmekten kaçınırdın
Gözlerinde büyük bir heyacan vardı.
Bu yol ne zaman biter der gibiydi.
Ben ise bu yolun daha çok uzamasını istiyordum.
Allahım bu yol hiç bitmesin diyordum.

Biletçinin sesi bizi irkmişti,bilet kontrol deyince
Sen çantandan ben cebimden, çıkartmıştık biletleri.
Biletçiye uzatmıştık
Sert görünümlü bir adamdı
İyi yolculuklar dilemişti.
Tren garlarda durunca birşey istermisin demiştim,
Dondurma demiştin hatırlarmısın.
Koşarak alıp gelmiştim.
Hep gözlerine bakıyordum,
Sonunda tanıştık sen nazlıcan demiştin,
Çok sevinmiştim ne güzel isimdi nazlıcan.
Zaman geçiyor kilometreler tükeniyordu,
İşte bak kars görünüyor demiştim sana
Kalkıp camdan uzun uzun bakmıştın,
Sanki yüzünde bir umutsuzluk oluşmuştu,
Sormadım nazlıcan
Ben burda ne arıyorum der gibiydin.

İki gün sonra karsa gelmiştik,
Sen hemşiresi oldugun hastahaneye,
Ben ögretmeni oldugum köye gitmiştik.
Arkandan dakikalarca bakmıştım,
Sen ise arada bir dönmüştün.
İçim sızlıyodu nazlıcan
Ama adını koymuştum aşktı bu nazlıcan aşk.
Her hafta sonu sana gelirdim hatırlarmısın,
Elimi tutmaz koluma girerdin.
Allahım ne mutluluktu o,
Ben mutluluklar ülkesinin prensi,
Sen prensesiydin sanki.
Mutluluk gözlerinde çakılı kalmıştı

Hafta sonları hep sana koşuyordum,
Sogukmuş, kışmış dinlemiyodu deli yüreğim,
Hep sana dogru akıyorum.
Seviyordum be nazlıcan seviyordum.
Sonbahar kış derken ilkbaharda geldi,
Ama yine soguk yine ayaz,
Kalbim deli dolu ve sım sıcak.
Bir hafta sana gelemedim, hastalanmıştım.
Mart 28 hatırladınmı nazlıcan,
Seni düşünüp hayeller kuruyordum,
Akşam muhtar haberini getirmişti,
Gece geçmedi be nazlıcan.
Sabah erkenden sana koştum,
Gitti dediler yok dediler
Nerde dedim tren garında dedıler.

Kanatlanıp uçmak istedim, tren garına
Vagonlarda tek tek sen arıyom,
Nerdesin nazlıcan nerdesin diye.
Ümitlerim gittikçe azalmakta,
Tren hareket etti edecek gibi,
İnip bagırıyorum nazlıcannnnnnnnn,
Buz kesiyor tren garı, her şey susuyor.
Bir kez daha bagırıyorum nazlıcannnnnnn
Agır agır giden trenin ardından.
Bir el çıkıyor bir vagonun camından,
Bana mendil sallıyor beyaz bir mendil,
Koşuyorum koşuyorum yetişemiyorum,
Kaldırımlar bitiyor ben bitiyorum,
Dizlerim kırık gözlerim nemli,
Düşen mendile dogru gidiyorum.
Alıyorum, kokluyorum aglıyorum.
Aglıyorum be nazlıcan aglıyorum,

Sen buldugum tren garında kayıp ediyorum,
Yıgılıp kalıyorum elimde mendil,
Tren garlarını sevmedim senden sonra,
Sevmiyeceğimde,
Trenlere binmedim binmiyecegimde.
Geçmiyecegim bu demir yıgının içinden,
Seni benden götürdügü için,
Sevmiyorum tren garlarını nazlıcan,
Sevmiyeceğimde.
Şair Cengiz Yılmaz2009