Ben sevince ağlarım!
Yaşadığımız o güzel günlerin anısına
Her akşam iş dönüşü açılmayacağını bildiğim o kapıyı çalar
İçerideki taze yasemin kokusunun hayalini kurarım
Senli geçen bereketli mevsimlerin ardından
Sensiz kurak günlerime ağlarım.

Ben sevince yanarım!
Gazze’de yakılmış ateşler gibi her yanımı sarar isli yangınlar
Dumanında boğulmaya yüz tutmuş kuş misali uçuşurken etrafta
Sıtmaya tutulur durgun yüreğim, sevdam titrer usulca
Göç mevsiminde kanadı kırılmış bir martı gibi çaresiz
Ardından bakar, yalnızlığıma yanarım.

Ben sevince kanarım!
İki çiğ damlası süzülürken gözlerimden
Bir ürperti kaplar içimi
Yanaklarımda hissedince ıslak seyredişleri, sessizce üşürüm.
Hassas yüreğim senin yokluğunda kanamaya yüz tutmuşken
İlkyardım beklerim o şefkat timsali ilk elden
Belli etmem belki ama ağır ağır kanarım.

Ben sevince dalarım!
Uykuyu unutan gözlerim sanatçı ellerde kan çanağına dönüşürken
Sonumun içki masalarına meze tabağı olacağından habersiz...
Yeni umutlara dalarım...