Vurgun aşklar mezarlığına gömdüğüm
Dostluğu arıyorum,
Ulaşabilmek için sana,dostluğuna, yoldaşlığına
Aşktan vazgeçiyorum…

Sende zamanı tükettim,
Erişilmezliğine ulaştım
Ulaşılmaz zamanların…

Sende evrenimi bulmuştum
Uzun zamandır kaybettiğim
Şimdi sen yoksun
Taze ekmek kokan sesin yok kulağımda…

Avutabilirim kendimi aslında yaşadıklarımla
Derim ki şefkatli bir el basimi okşadı
Derim ki şefkatli bir omuza başım yaslandı…

Ama yetmiyor gülüm yetemiyor
Seni bulmalarda coşarken ayrılık zor geliyor
Uçurumun dibinde yokluğuna alışamıyorum…

Varolduğunu bilip seni yok sayamıyorum
Tutulsaydi dillerim sana açılmasaydım
Yerine kimseyi koyamıyorum…

Ateşle barutu dertop eyledim
Ayri hücrelere kilitledim
Anahtarları yangında ilk kurtarılacaklar dolabıma gizledim…

Alışamadim gitti kaybetmelere
Sevmiyorum…
Birde atasözlerini sevmiyorum artik
Yok öyle…
Gecti borun pazari sür eşeğini niğdeye...


Umutlarımızı kaybetmeyelim…



3. 07. 2007