Köle olmuşuz arzulara,
Dümen kırmışız yanlışlara,
Gemi sapmış rotasından,
Bir o yana, bir bu yana,
Amaçsız savrulmuşuz.

Esir etmiş bizi hayat denizi,
Çekilen çileler,incitmiş bizi,
Ağlamayı unutmusuz,
Göz pınarları çöle dönmüş,
Kum gibi savrulmuşuz.

Vücut titremekte korkulardan,
Taş kesilmiş gönüller,
Susmamışız,hep konuşmuşuz,
Doğru hep benim demiş durmuşuz,
Oysa daim savrulmuşuz.

Yanlışlarda kalmışız hep,
Katmamışız hesaba hoş sedayı,
Yırtmışız arzularla gökkubbeyi,
Benim, benim demiş durmuşuz,
Fırtınada hep savrulmuşuz.

Yoğrulmuşuz, ölmüşüz çilelerin altında,
Maneviyatın ikliminde,yüce katında,
Boşluğa düşmüşüz,mecburuz buna da,
Varmam lazım gönül doktoruna,
Boranda savrulmuşuz.

Gurur ,kibir hastalığına tutulmuşuz,
Girmiş girdabına,durulmuşuz,
Kutlu kervanın bir yerinde,
Bir damla hayat olmuşuz,
Ardından savrulmuşuz.
_________________AR___________________________57