Nereye baksam
bir sürü deniz
nereye baksam k/alabalıklar
bir oltaya takılmak için var gücüyle çırpınan

Nereye baksam bir sürü araç
ve koltuk olmaya hevesli bir tomar adam
nereye ey cemaat nereye
daha güneş gülümseyişini tamamlamamışken

Sonra bir adam vardı bir adam
bir elinde olta
kasketi rüzgara emanet
oltanın ucunda yeni bir deniz
rast gele uşağım rast gele

Sonrasında ben"
dönüyorum gecede alabora olmuş eşgalimle
sağa sola çarpıyorum delinmiş bir kayık gibi
ah şu varislerimde olmasaydı
belkide, daha sen güne akmadan gamzelerine
bir buse kondurabilecek anı yakalayabilirdim
ama olsun ha gayret...

Vardığımda...
yorgunluğum hemen diz çöktürdü bana
usulcana yatak odasınından içeri adımımı atarken
yokluğun dağınık döşekte top oynuyordu
Afrika’dan da beter inan
yoksunluğumuz...
Pek düzeleceğide yok ya bu aralar
geceyle gündüzü aynı anda tutamamışlığımızdan.

Ve sanırım bu sabahta yakalayamadım seni
bir kaç tel siyahlığından gayrı.
bir günde biraz geç takılsan
hani fenamı olacak...
ve beraber dağıtsak diyorum,
bir günde
şu döşeği yastığıyla...
şimdi biraz kestirsem iyi olacak
çünkü gözlerim karaya çaldı bile
haydi size rast gele gündüzcüler...
ben devrildim, terimin son damlasıyla...