2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1415
Okunma
Çırılçıplak bir gecenin koynunda,
Mıhlı peykeli duvarlar var..
Duvar ki;taştan topraktan,
Ve dibine sinmiş bir adam,
Bu adam ;
Üstad ,Necip Fazıl olmalı,
Ömer’le,Mehmed’in babası.
Bu adam kaldırımların çocuğu.
Bu adam büyük doğu yolcusu.
Zindanların dostu,
Necip Fazıl olmalı,
Üstadım;
Her defasında neden tıktılar ki seni,
Şu loş hapishane odalarına,
Ne isterler ki,senden,
Suçsuzluğun yetmiyormuş gibi,
Çekemediler fikir adamlığını.
Üsatadım ,anlıyamadılar seni.
Varlığında da,yokluğunda da,
Davana ama kaldı gözleri.
Ama üzülmek vakti değil bu gün,
Artık anlıyanlar var seni,
İzinde yürüyor on sekizinde gencin,
Budava yoksul kalmaz inşallah,
Yükseliyor göğe minareler,
Ezanlar ki ;dinin temeli,
Duyuluyor kubbelerden,
ÜSTAD:
NECİP FAZILA K.K SAYGIYLA...
16/07/2010
5.0
100% (2)
Cevap Yaz