Yüreğime değerken mavi siyah hüzünler
Bir yıldız kayıyor gözlerimin önünden
Kelimeler sus pus oluyor ay doğarken gecede
Düşten bozma umutlarım lav oluyor penceremde
Arıyorum seni her yerde
Bir yaz akşamı buharlaşıyıp gidiyor perde perde
Üryan sızılar hapsoluyor hislerime
Figan ediyorum ne olur gitme
Gidiyorsun işte
Hissettiğin kadar seninim,anılara nazeninim
Diye fısıldıyorum kendi kendime
Ateş böcekleri dansediyor çevremde
Her şeye rağmen sabahı beklemeliyim bence
Mor salkımlı bahçeme dönüyorum yüzümü
Ne şiirler yazıyorum yine sana
Neşter atıyorum yüreğime
Yaz, çiz, karala demiyorum kalemime
Su gibi sıralanıyor sözcükler dize dize
Ne kadar doluyum hüzün yerleşmiş içime
Mürekkebim bitene dek yazacağım merak etme
Hıçkıracağım yine yakmış yar mektubun ucunu diye
Bir yıldız kayacak yine bu gece
O yıldız sen olmayacaksın gönlümde
Kaymayacaksın, kaymayacaksın işte
Tekrar edeceğim kelimelerde
Bir duasın dilimde
Siyahın koynundaki yalnızlığımı gör de
Gitme, ne olur, gitme

Ah yıldızım,seni tutacağım ellerimle
Yer demir, gök bakır olsa bile
Parlayacaksın karanlık gecelerde
Şafakla doğacaksın gündüzlerime
Güneşle


HAZAN