Gittin amma artık gözümün nemi,
Kurur sanıyorsan aldanıyorsun…
Daha zor bir afet garip sinemi,
Vurur sanıyorsan aldanıyorsun…

Kapladı hayalin ruhumu hepten,
Nasıl vazgeçeyim ben bu talepten.
Mahzun kalbim eğer başka sebepten,
Durur sanıyorsan aldanıyorsun.

Ne olur açmasan hazla aramı,
Lütfünle ağartsan baht-ı karamı.
Senden başka kimse yürek yaramı,
Görür sanıyorsan aldanıyorsun…

Derler ki sevdada gizlenen mana,
Kulun lisanında denktir ummana.
Her sevdanın sonu er geç hicrana,
Varır sanıyorsan aldanıyorsun…

Kalır mı ömrümün hiç tadı-tuzu,
Geceler uzar da örter gündüzü.
Sen uzak durdukça yüzümün buzu,
Erir sanıyorsan aldanıyorsun…

Özlemim elemim çıksa da bine,
Seni mecnun gibi severim yine.
Bana ettiğini hırçın nefsine,
Gurur sanıyorsan aldanıyorsun…

Bil ki seven evvel kavlini saklar,
Gizlice yârinin kalbini yoklar.
Sevene sevdayı boş iştiyaklar,
Verir sanıyorsan aldanıyorsun…

Değildir bu sözüm abartı asla,
Az sayılmaz közüm Kays’a kıyasla.
Bu hayat kervanı bu kadar yasla,
Yürür sanıyorsan aldanıyorsun…

Beni senden erken alırsa kader,
Son bulmaz yine de çektiğim keder.
Kavuşmak ümidim mahşere kadar,
Çürür sanıyorsan aldanıyorsun…

Veli BOSTANCI