Düşümde gördüm,alıp götürüyordun beni
Beyaz bir ata binmiştik
Adı bulutmuy du neydi?
Yemyeşil kırlar ortasından,
Mor dağlara
Esintili bir seher vakti
Rüzgâr götürüyordu bizi
Sabah alacasında
Durmaya vaktimiz yoktu
Uyanırsak bitecektik

Çocukluğumun arka bahçesinde
Ağaç tepesinde bir kız çocuğu
Arkadaşlarına çaldığı ayvaları atıyordu
Gördüm geçerken onu
Bahçenin sahibi bağırıyordu
“Bir gün yakalayacağım seni”
Yüzümde özlem dolu gülümseme
Uçuyordum rüzgârların önünde

Gençliğim yangın yeri
Koşar adım geçmişim bu engeli
Kafesine dar gelmiş göğsüm
Kendini uçurumun dibinde bulmuş
Sevdası duvarlarda yazılı kalmış
Ve açılmış ilk defa beyaz bir atla ufka
Ve Belkide bağışlanamaz günahlara
Yağmalanmış şehrinden kaçarcasına
Nazlı ırmak boylarında, aydınlık semalara

Düşümde gördüm sazdan kulübem,
Öylesine güzeldi ki
Nehir kırlangıçları uçuşuyordu bacasında
Ve suyun üzerinde nilüfer çiçekleri
Issız köyümüze uzanmışız,
Yorgun ve mutlu
Günbatımı yayılıyor semasına düşlerimin
Yarısı yeşil, yarısı mavi
Şafak sökse bile kalkmaya üşeneceğiz
Damlarken sazdan kulübeme,
Yağmur melodisi
Biz mışıl mışıl, uyuyacağız