Gül artık güzelim, ne duruyorsun?
Kır sevinçlerinin kelepçesini,
Hüzünlü dünyanda ne kuruyorsun?
Duy artık mutluluk kemençesini.

Dertleri ve gamı bırak da biraz,
Al eline bir tef yahut da bir saz,
Bir küçük tebessüm, birazcık da naz,
Dolaş şu gönlümün aşk bahçesini.

Dudaklarında hep bir gamlı şarkı,
Bakışın ölümdür, yoktur hiç farkı,
Senden yana hâlâ gönlümün çarkı,
Öğren artık haydi aşk lehçesini.

Elele koşalım kalan şu yolu,
Yol kısa olsa da mutluluk dolu,
Yazmaktan yoruldu garibin kolu,
Gel oku aşkımın divançesini.

Muammer AKMAN