Seninleydim Bu Gece
Bu gece penceremi açtım
Hava sen kokuyordu
Birden rüzgarla gelen esintiyle
Teninin kokusu sinmişti odama
Ve ardından bir yüz beliriverdi

Özlediğim sen vardın karşımda
Tutmak istediğim ellerin
Sarılmak istediğim bedenin
Yaslanıp ağlayabileceğim omzun
Her şeyinle sen vardın yanımda

Önce biraz şaşırdım
Sonra yüzümde gamzelerim doğdu yeniden
Usulca yanıma uzandın
Gözlerine baktım
Özledim diyordu

Busemi gönderirken yüreğine
Sarılırken hasretle delicesine
Özledim diyordum eski tatla yine
Seninleydim bu gece
Dokunacaktım ellerimle tenine

Gecemdeydin sen tüm benliğinle
Ellerin ellerimde
Gözlerin gözlerimde
Ve o ölümsüz güzellikte buselerin
Süt beyazı tenimde

Ne çok özlemişim seni
Ne çok özlemişsin beni
Öpüşlerin aynı tatta
Öpüşlerim aynı tatta
Ve minik yüreğim baharlarda!
Seninleydim ya bu gece

Güneş senle doğdu bu sabah odama
Birlikte girdiğimiz yeni güne başka bir merhaba! !

ZEYNEP SÖNMEZ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.