Herkes milliyetçidir, vatan millet sakarya!
Güzel ülkem, milletimin elinde bir parya

Yarim İstanbul’un saçlarını yoldular, tek tek
Kimisi odun diye kesti, kimisi evine mertek

Höt diye konduruldu hayalet gibi evler
Uzaktan böğürüyor, betondan koca devler

Vatan dendi mi bülbül gibi aşktan şakarız
Hızımızı alamayıp, ormanlar yakarız

Aşkından Roma’yı yakanlar gibi yakarız
Tarihî ahşap evlere, bir kiprit çakarız

Aşkımızdandır, Marmara’ya hergün tükürmek
Gemideki o çöpleri içine süpürmek

İnsan sevdiğine tükürmez, alnından öper
Üstüne toz kondurmaz, mendiliyle siler

Bu ülke bir mirastır, yoktur bir alın terin
Yahu ne geziyor denizde, patlak tekerin?

Üsküdar sahilinde her yer çıt çıt çekirdek
Denizine ne insan girer ne de bir ördek

Bilemezsin tabi kıymetini bu ülkenin
Fatih’in gemisine çekilen bir yelkenin

Ne bulursan at, denizdir yutar, midesi alır
Fırrrt diye çektiğin şişe, sanmaki dipte kalır

Bu mu vatanperlik? vatan senin bir anandır
Sahip çık ona! kaybedersen halin yamandır

Üzülüyorum, atma! ne olur, elindeki çöpü
O pis manzara ruhuma çalınan bir törpü

Bir çöp görürsen al yerden! gözünü kapama
Yoksa şikayat ederim, Fatih Sultan babama

Bindiğin dalı kesme, hele yeşilse hiç kesme!
Sıcakta bir ağaç gölgesi bulamazsan, küsmeee

Ağaç olmadan toprak, topraksız vatan olmaz
Ağaçtan başka, toprağın elinden tutan olmaz

Bir karış toprak için, akan kanları düşün!
Bir fidan dik, verme! onu denizlere hergün

Denizi doldurmak zor, bir vatan yapmak için
Ağaç katline göz yumma! bir oy kapmak için

Düşmandan alırsın da, deniz vermez toprağı
Dikecek yer bulamazsın sonra al bayrağı

Bursa’da Yeşil Türbe’ye girdim tatilimde
Bulamadım orda kurduğumu hayalimde

Duvarlar çizim çizim çizilmiş isimlerle
Sanki o gün, dolmuştu şuursuz cisimlerle

Ne alıp veremediğin var şanlı geçmişinle?
Sen mi diktin onu tırnağınla, dişinle?

Işıkta hiç duran yok sanki hepsi renk körü
Kim tutar seni! kırmızıda bas gaza yürü!

Sordum bir yayaya, neden böyle felç bu trafik?
,,İsrail’in yüzünden’’, cevap amma da komik

Ağlar mısın, güler misin, düştüğümüz duruma
Kendini eleştiren yok, bu gidiyor zoruma

İstanbul, tecavüzcü Coşkun’ların elinde
Gelin getirmişti Fatih’im onyedisinde

Mimar Sinan giydirmişti onu baştan başa
Bin nakış kondurmuştu, duvara konan taşa

Tecavüzcü Coşkunlar, binalara saldırdılar
Evvela duvarları, sonra hafızayı kazıdılar

Avrupalı köstebekler gibi, toprakları kazıyor
Atasını bulmak için. Bizimki yazıları kazıyor

Caddeler birbirine girmiş, halay çeker gibi
Mimarım ev kondurur tıpkı kura çeker gibi

Elinde olmaz mı! bir iki cetvel, bir metre
Koyduğun evdir ev; ne kesre nede bir ötre

Onları silersin de, evi yıkamazsın kolay
Her yıkımda var savaş gibi kanlı bir olay

Kardeşim! eğer özünde bir vatanperversen
Çöp atma sokaklara! Allah’ını seversen!

Soner Çağatay 21:00 / 2.07.2010

Kelime:
perver (Farsca): besleyen, yetiştiren, eğiten
parya: hor görülen, aşağılanan
Kesre: Arapça’da ,,i’ harfi
Ötre:Arapça’da ,,u’ harfi