Gitti !
Vefasız bir akşam güneşinin
Uzak vadilerin arkasına sığındığı gibi
Ateşe vererek bütün suç delillerini
Bırakıp günahlar ortasında beni
Çekip gitti derin bir karanlığın en sessiz kuytusuna...
Şimdi vakitlerden gece.
Günlerden hep cuma.
Zamanlardan hep o an !
Ruhum tedirgin.
Kaypak yürekli, korkak ve yalancı , iki yüzlü insanlara
Alabildiğince kırgın yüreğim.
Okunan şu sabah ezanlarına and olsun kii
Lime lime doğrasalar, dirhem dirhem yaksalar bütün bedenimi,
Af, etmiyeceğim !...
Annemin müşvik sesi yankılanıyor kulaklarımda.
__ Kızım diyor, bu kadar celallenme,Allah büyüktür biraz sabır...
Sabır sabır nereye kadar diyorum kendi kendime ?
Bir an elimi ayağımı herşeyden çekip, gitmek istiyor gönlüm
Hırçın dalgalı, vefasız denizlerin kıyısında
Öfkeyle deli gibi geziniyor yüreğim
Hayasız, nankör insan müsveddeleri, zehirli bir yosun gibi dolaşıyor ayaklarıma.
Daralmışım, bunalmışım .
Kırılmış gururumun çatlaklarından sızıyor mağrur gözyaşlarım,
Ağlamaklıyım.
Uzaklardan bir keman sesi geliyor kulaklarıma ,
Farid Ferjad ’ Gelinciğin Hüznü ’ nü içimi acıta acıta çalıyor ?
Beni anlatıyor geceye ...
Işıkları sönmüş utangaç yüreğimin sokaklarında
Bu akşam
Derin bir melâlin tabur tabur ayak sesleri var
Öfkelerim çığ, hüzünlerim çığlık çığlık
Yüreğimde ihtilal



Hande