ifadesiz dut ağacı altında kendine masa kuran
bahtiyar masal okuyucusunun aydın yüzüydü zaman
o anda sokaktan geçen tüm mızıkacı çocuklar
ellerindeki oyuncakları bahçeye fırlattılar
nasıl bir Salı’ydı anlamadım ensemide kapatmam kolay kolay
acaba öyle mi gerekecekti?
yo hayır o başka bir gün içindi
içim içimi yiyen hasret balık kılçıkları gibi
teselli arıyordu yüzünü asan palyaçoya rağmen
al içimdeki ölümleri ki sonumu bileyim yaşlı dut ağacı!

gazete ruhlu,televizyon beyinli insanlarla oturdum
lise iddialarını çantasına istiflemiş beylik gençler uğruyor
"Harun abi işler nasıl gidiyor?"
"tavşan beyinleri ne yapacağım,"diyor en uçuğu
orta sınıfı çoktan geçmiş bu aslında orta sınıf
ailelerin çocuklarına söyleyecek bir şeyler bulmaya çalışıyorum
saçlarını uzatmamalarını,büyüklerine saygı duymalarını
ve eve gitmelerini ,yani geç olmadan sadece bunları öğütlüyorum


asit görüntüsü kalıyor,parke taşları ve çarpık kentleşme
armağan ederken kalıtsalı yeni nesillere
tüm acılarıma paslı bir çivi daha çakılıyor
kabuslarım net mi net,yan ağlarıma takılıp kalıyor
ezberlerim,öfkem bilgeliğime yenikken
anlatılmaz bu şehir,kesin bilmeme rağmen,herşeye rağmen


50 şiir çalışması yaptım dut ağacı altında
astigmatizmi artırdı bu sadece,hazetmedim
elele tutuşmak gerek,gözlerimizi kırpmaksızın bakmak gerek,sözsüz
caz dinlemek,blues,soul,r&b,rap dinlemek
savaş karşıtı muhabbetlere girmek gerek
"korkunç filimler seyretmek gerek "diyor yanımda oturan arkadaşım

"var mıydı içinde umut hiç,salkım salkım söğüt?"
"ellerim una bulanmış,Sefiller buruk
yakamı silkeyim,artık silkeleyimde dutlar düşsün"diyorum ben de ona

üşüşsün kalıpsız ruhlar ,büzüşsün
batık gemilerinden yolcular çksın
soframızı Dilara Teyze kursun
mahallede kim varsa buyursun
bende tam bi umuda salayım ten rengimi


sonra motorsikletimi tamir ettirdiğim ustayı bulayım
1988’deki Büyük Usta’mın yeniden çırağı olayım
dalayım boyumdan büyük yerlere yine,boğulmayayım

"tüm bunlar olacak mı,ne dersin?"

"dut ağacı dut vermeye devam etsin
biz yemeyelimde kim yerse yesin"

sana diyeceğimin hasılı bu sevgili dut ağacım.

faruk tabak,28 haziran 2010,yağmura adanmış arkaik satırlar