indirmiş kaşlarını Ay
karanlığa hükümrân yüzünden ağlak resimler yansıyor
hummalı bir niyete kararlı galiba
bense izbe loşlukların
kaldırım taşlarında dillendiriyorum gölgemi
boş sohbetler sokaklara taşıyor
o evlerden
duydukça içime kusuyorum öfkemi


acemi bir hırsız gibi aranıyor
sahanlıklarında bekliyorum..
sesini kulaklarıma sızdıracak
pencereleri dinliyorum


silinmeden kör gecenin girdabının
ellerinden
cürümümden közleniyor sana
yol hikayelerim
ısırgan uyuşukluğunda sarhoş bitâp
çeşmelere çöküyor sana susuzluğum
avdet yağmurlarında boğuluyor bu serap
yokluğuna kefenleniyor
soluğum

Şahmeran´dan bakıver
esaretimin yedi ced öksüzlüğüne
mükellef o sofrada ufalanan
ekmeğe benzerdi Tahmasp
tutulan Ay misali
acıklı kefere gecenin tam ortasından
kol geziyor ruhumda bir karabasan
mahşeri uğultuda açık artırma
acılarım yok satıyor
siyahımda inim inim inliyor isyan


iğreti bir mimlinin dudağından yükselen
küfür gibi
zoraki sana mahkûmiyetimin
kudretinde vebâlim
ve yine sana tutsak kesiliyor aklım
sanki imkansızlığın ölüme elçisiyim
dalgalı denizler üstünde cebelleşen
müebbet bir kürek mahkûmu gibiyim







Faruk Civelek