Oldu mu be Hatice
Değdi mi kırk yıllık komşun zöhre ile
Kavga etmeye
Ha bir kilo domates eksik
Ha iki kilo hıyar fazla
Siz dalmışken dağılan pazara
Kese kağıtlarını yakmakta
Ortanca oğlun Mustafa
Cin gibi çocuk
Gözleri boncuk boncuk

Kimi iyi kazandım diye caka satıyor
Kimi işler kesat diye gaza basıyor
Pazarcı arabası bunlar
Fakirin halinden fakirler anlar
Bak Mustafa’n yerde
Ne kadar mutluydu oysa
Yaktığı ateşiyle

Vurup kaçmış kahrolası
Yere batsaydı
Kazandığı ya da kazanamadığı parası
Kavgalın Zöhre yine yanında
O gördü olayı
Sen ona bağırdığında
Pazar yeri karanlıktı
Olay ise bir anlıktı
Üstelik Zöhre’nin okuması da kıttı
Ah bu apartmanlarda da adam yaşarmış
Balkondan gören adamın içi sızlamış
Ambulans çağırmış

Belki ekmek için değil di kavganız
Ekmeğe katık kavgası
Ekmek dediğin kuru kuruya da yutulmaz ki
O kadar emek verdin domatese hıyara
Kaldırıp atılmaz ki
Poşetlerle atladın ambulansa
Acı çekiyordu ciğerin küçük Mustafa

Zöhre’ yi düşündün
Kavga etmeyecektin bir daha
Oğlun kurtulacak be Hatice
Doktoru taburcu olur dedi sabaha

Haftaya yine Pazar kurulacak Hatice
Sonra dağılacak
Sen yine geleceksin Zöhre ile
Çöpçülerden önce
Dalacaksınız yine dökülen sebzelere

Sen kendini bildin bileli seferdesin
Senden daha tecrübeli Zöhre
O da neylesin
Getirme derim Mustafa’yı
Bir daha ki sefere
Bak öldün öldün dirildin
Pazar karanlığında kaç kere

Oldu mu be Hatice
Değdi mi kırk yıllık komşun Zöhre ile
Kavga etmeye...

TOPRAK VE BARIŞ- CEMAL EROĞLU
(www.cemaleroglu.com)