Ey sevgili
Bir bebek gibi
Temiz olduğumu söyleyemem
Düştüm kalktım
Koştum bağırdım çağırdım
Yoruldum
Atılan çöpe
Yakılan ormana
Kirletilen yok edilen canlara
Sustukça kirlendim

Ey sevgili
Bir bebek gibi
Saf olduğumu da söyleyemem
Soyguna sömürüye ses çıkardığımda oldu
Görmezden geldiğimde zalimi
Yırttığımda oldu yüreğimi haksızlıklara
Kapattığımda
Saflığı mı kaldı
Ne tilkiler yoldaş olmuştur
Şu minnacık aklıma

Ey sevgili
Bir bebek gibi
Masum da değilim artık
Damarlarım isyankâr
O kadar ki
Dilimin artık dönmediği kadar
Uçan kuşa kelebeğe
Toprakta ki börtü böceğe
Ayak basıp kafa tuttum da
Bir seni sevdiğimi haykıramadım
Kirletilen dünyaya

Ama inancımı da yitirmedim sevgilim
İsin pasın
Onca yolsuzluğun ötesinde
Bir bahar sabahı güneşiyle
Dünyamızın aydınlanacağına
Ve bütün karanlıkların
Bir daha geri gelmemek üzere
Ortadan yok olacağına

Bak artık emekliyoruz
Artık bebek değiliz
Ne kadar soğuk rüzgarlar esse de
Tükenmez ki sevgimiz

CEMAL EROĞLU