nemli kelimeler
ve ikiye bölünmüş bir hasret akarken aramızda
birazdan kalkacak olan otobüsümün
yansın tüm koltukları diyesi geliyor insanın...
nasıl anlatılır ki bu?
’bu’ diyorum
çünkü henüz adlandıramadığım
hasretten çok usta
ve ayrılıktan daha gaddar bir hissiyat
şu an içimi sahiplenen ...
artık her suskun olma teşebbüsü
bir gözyaşı akınına
ve her yutkunuş
bin çöl susuzluğuna bedel olacak.

nemli gözler
ah bir kıyısı olsaydı kirpiklerinde biriken denizin
ve yeknesak
ve zamansız sevişmelerin
damağımızda bıraktığı o buruk tadı
sonsuzlaştırsaydı maviliğinde...

ah sevgili!
ne çok birikeceğim sana...
birazdan kalkacak olan otobüsümün
patlasın lastikleri diyesi geliyor insanın...
nasıl anlatılır ki bu?
gözlerimin sürgününde dilim sürgülü
ve her sessizliğim seni çağırıyor
daha binilmemiş hasretimden...
haziRan 2010-eKmek aRası şaraPNeL-iLker
(doğubayazıt öncesi...)