bugünlerde içim akustik değil...
senkronizasyon sorunlarım var...
hangi telden çalsam olmuyor...
bir uyum bozukluğu var...
anti-duygusal kişiliğe yelken açarken
beşeriyetin temeline inanan hümanizmi derinlere gömüyorum...
biri tüm definelerimi buldu...
boş çukurlar ruhumun sert ve verimsiz topraklarında...
aşkı defnediyorum...
toprak ve kürek...
ve kazma!
dibine dibine vuruyorum bu zürriyetsiz yerkürenin...
kadehimde mağma...
mezelerim cerahat ve apse...
kalbimdeki fıtığı zorluyorum
ağır anıları kaldırıp yakmayı denerken...
yığılıp kalıyorum herhangi bir votka şişesinin dibinde...
alçak sürünme...
standartlar enstitüsüne küfrediyorum,
bu sevgi faaliyetine bir kota koyamıyorlar diye...


pek fazla düşünmüyorum...
üstüne fazlaca hınkırılmış ve sümüğe bozulmuş
basit ve ucuz bir kağıt mendilim...
bazen kadınbağı...
pamuksu dokuma hasret akıyor damla damla ayrılığın regl döneminde...
eski sevişmeler çöplüğünden besleniyorum...
burnumu karışırarak mariachi içiyorum...
artık kutsi değilim...
sesimde bir metin milli...
kendi ihtilalimin kahramanlık türkülerine playback yapıyorum...


lazer kalkanlarım savaş durumda çalışıyor...
ittifak belli değil...
ne orta saha ne forvet!
dokuz doğuruyorum ömrümün kalesinde...
paranoyak oldum...
tüm kadınlar...
artık bir mizahsen...
ishal olmanın akutbatin getirileri.
hep o altına yaptı -yapacak geriliminin herhangi bir semtinde...
kendime misafir oluyorum.....
sokak köpekleriyle içki alemleri...
gurur bıraktı beni...
düşlerimin dokunamadığım ucunda,
kasvet denen bıçağın keskin yüzünde gezinen çıplak dilim,
argodan bir çok argüman kapıyor yalnızlaştıkça...
evet gitgide bir duvara benziyorum...tepkisiz,soğuk ve sert...
ters giden birşeyler olmalı...
formatlanmalı tüm hafızam
ve nefes alma driveri tekrar yüklenmeli...
güvenlik duvarımdan sızan bu çaresizlik virüsleri silmeli...
karantinaya taşıyorum tüm işe yarar duygu ve sezileri...
suskunlukla karıyorum hayatımın tuğla aralarını örteceğim malzemeyi...
yelleniyorum ...
delleniyorum,
sızıların rahmine ulaştı milyarca parçamdan biri;
şu an dölleniyorum...
giyotinde affedici yönüm...
elimde ip,her an bırakabilirim...
öfkemi keskinleştiriyor acı içinde kıvrandığım her geçen saat…
haberin olsun hayat
haberin olsun aşk!
tek bir hata yeterli
bolca kasırga biriktirdim kalbimin dibinde
tek bir hata kafi...
ikinize de bileniyorum
ekim 2008-kıRıLgaN güNLükLer-iLker