Geceme sızıyor düşlerin
Ve ben gene uykusuzken penceremde
Bir izmarit daha kanıyor gizlerim…
Belki dokunsalar ağlarım,
Sorsalar susarım belki,
Çünkü içimde son bir özlem telaşesi
Sensizliğin, meçhule yuvarlanan akıbeti…

Ürperen bakışlar biriktirdim şimdi
Ve dilimde yıpranan satırlar,
Her akşam aynı sulüet,
Karanlık, dört duvar…
Ortağım gecenin yalnızlığına
Alacağım var rüzgarlardan,
Bir nefes bekliyorum
Penceremde, yılmadan…

Leylim, bir bana görünmez
Yırtarım sokakları durmadan
Kader derim, isyan edilmez,
Yokluğuyla severim
Bir bedene ihtiyaç duymadan…
Leylim, bir bana görünmez,
Yok bir sitemim, isyan edilmez…

Sabırla geçer günlerim
Karışır bin bir yüz bir birine
Beklediğim bir çift gözdür, bilirim,
Tükensem, kaybolsam seyrinde…
Sabırla geçen günlerim,
Dağılsın taa göz bebeklerinde…

Esiyor işte deli rüzgar penceremde
Ve bir izmarit daha ağlıyor gözlerim
Sislere boğulmuş bu şehirde
Karanlığa mahkum düşlerim benim…
Es hoyrat rüzgar penceremde,
Savur küllerimi, durulmaz bu şehirde…

Nerede bekleniyorsa yolcular,
Orada olacağım, birkaç ömür kadar
Dokunsalar ağlayacağım,
Sorsalar susacağım,
Yüreğimde hasretin zelzelesi
Meçhulün kollarında hep seni anacağım…

A. Selim AKOL