Umut etti bekledi,
Arkada bıraktığı düşünce yığınlarıyla

Seneler geçti senle yaşarken,sensiz olmak
Ömür geçti,kurumuş ağaç dalları ilk baharı müjdeleyen ilk güneş ile

Sana özlem,sana hasret geçti bu yaşayan ölü bedende
Sana kaldı umutlar ve yine sana haykırdı sevginin tek hecelik ismini bu dudaklar

Yıllar geçti,köreren umutlar her bahar yeniden yeşerdi
İlk yağmur düşer gibi yapraklara
Her bahar farklı bir sevinçle düştü kalbine o yaz yağmuru

Bazen kanadı bazen sevindi ve güldü kendi kendine
Bırakıp gitmişken seni

Acıtmışken kalbinin en derin yerlerini
Yine hatırladın onu bir deniz kıyısında

Sarhoş olmuşken aşkından
Son haddini yaşamışken sevginin

Yükseklerden nasılda çakıldın yerin en dibine
Nasılda umarsız tavırlar gördün karşında

Ve nasıl bir insana aşık olmuşum dedin
İnanmıştın oysa güvenmiştin herşeyden çok

Ve sevmiştin ölümü göze alacak kadar.

Şimdi ne olduda yeniden hatırladın.
Unuttum derken nasıl getirdin yeniden aklına
Yoksa,yoksa hiç çıkartmadın mı aklından

Hani diyordun ya kalbime kilit vurdum,anahtarını denize attım.
Ne oldu o deniz kıyısında anahtar kıyıya mı vurdu da
Kalbinin kilidini açtın yeniden

Yine suskunsun bakıyorumda.
Bekliyorsun yeniden sessiz sakin bir şekilde

Umarım bu bekleyişin sonu değecek bir şekilde sonuçlanır
Umarım çok mutlu olursunda,
Geride yaşadıklarını unutursun...