7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
889
Okunma
vazgeçtiğim yarınlara düşüyorum
sokaklardaki adımlarım yaşadığımı hatırlatır da
yağmurlar hep usulca yağar içime
hangi eve baksam sen koşarsın düşlerime
lambaların ışığı karanlığıma umut olur belki diye
altlarında dururum bir kaç saniye
eve giden dönemeçten gülüşün karşılardı beni
bakarım bakarım göremem
ellerim boş kalır bahçenin girişinde
hüzün oturur omuzlarıma
diz çökertir ağırlığınca
umut akar gider gözlerimden yere
hıçkırıklar havalandırır serçeleri ağaçlardan
sen yine duymazsın sevdanın içli sesini
söyle niye?
vazgeçtiğini duysamda bu sevdadan
cesaretin varsa gel
gel de yüzüme söyle.
vazgeçtiğim yarınlara düşerken
kapı sonuna kadar açık geleceğe.
leylim.....S.T
Cevap Yaz