Olmayacak rüyalar görmüştük ikimiz de
İkimiz de hicranın bedbin yolcularıydık
Şimdi buruk bir anı yer etti içimizde
Biz güneşin,ışığın, öksüz çocuklarıydık

Razıydık kül etmeye o şeffaf kanatları
Bilerek etrafında dönmüstük hep ışığın
Kendimizce ilk andan konulmuştu adları
O çocuksu, divane, o iki saf aşığın

Çaresizlik kaçıştı, bazı imkansızlığa
İsyan eder göründük aslında hep teslimdik
Vurup o duyguları şiirde arsızlığa
Aşkı izbe bir dağın, rüzgar göğsünden emdik

Sonra uyandırdılar, uykudan önce seni
Rüyalarımız henüz en taze yerindeydi
Hani soğuk sularla ayıltmıştın ya beni
Boğuldu duygularım çünkü çok derindeydi

Kime sitem edeyim, kimi suçlayayım ki
Elbette yolun uzun ve artık gitmelisin
Haklıydın o zaman da, yine haklısın şimdi
Sen bana değil fakat, kendine yetmelisin

..ve artık gitmelisin

Şahika Güray