7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1495
Okunma
Tarumar, sereserpe yatıyor kaldırımda
Eğik başı topraktan da daha alçaklarda
Yüreği titremekte yaklaşan her adımda
Sallanır yalnızlığı çürüyen saçaklarda
Rüzgarın yanağına dokunan nefesiyle
Hatirlar ömür boyu neler unuttuğunu
Dertleşir sol yanına yaslanan küfesiyle
Hatırlar zamanında, bir canlı olduğunu
Islık kadar tiz bir ses dolanır, kirpiğinde
Daha son yağmurların tuzları sallanmakta
Bir damla al sıvı can cekişir iliğinde
Sahipsiz kalmışlığın ezikliği yanmakta
Gözler, keşfedilmemiş bir ada kadar sönük
Sokak lambarına terketmiş ışığını
Bakışları yankısız, ruhu içine dönük
Toplamı bir küfeyle bir elbise yığını...
Şahika güray
5.0
100% (1)
Cevap Yaz