baktım o ışıldayan, al sürülmüş yüzlerine,
Bir dolunay kadar, güzelmiş meğer onlar,
Baktım parıldayan, iri masmavi gözlerine,
Okyanus mavisi gibiydide, onlar ışılar,
Dedimdi kimdi bu güzel,kimdi, !,
Kimdi, o selvi boylu mavi gözlü güzel, !
Görmedim, böyle bir güzel hiç görmedim,
Gözleri okyanus mavisiydi de, ışıldar.

Başımı kaldırıp, baktım yıldız dolu mehtaba,
Ay dolunay olmuş, o kadın gibi parıldar,
Çevirip baktım, o kadının yüzünede,
Dolunaydan, onun o yüzleri ışıldar.
Ve sonra, işte dedim işte o, !,
Güzel dediğin böyle olur, böyle olur,
Daha sonra dedimki, kendime, !,
Sevilecek kadın dediğin, böyle selvi boylu olur.

Çaktırmadan, ürkütmeden baktım ona da,
Aya mı, yıldız mı yoksa mehtap mı güzel,
Kim güzeldi, düşünüp durdum orada da,
Güzelliği almıştı sanki o, mehtapdaki aydan,
Gözlerini boyanmıştı sanki o, gökteki boyadan,
Yanağına gamze düşmüştü, sanki yıldızlardan,
Anladımki o, ay kadar mehtap kadar güzel.
ve dedim ondan iyi bir eş, iyi bir sevgili olur.