karartma içini
kapatıver gözlerini
beni dinlemek için hazırla kendini
sana bir bahçe anlatacağım

Japon bahçelerinin mükemmelliğini bilirmisin?
götürsem seni benimle gelirmisin?
dağlar
dört bir yanında
asil karakterinin simgesidir
ormanlar
iki akarsuyun içindedir
Ördek nehri
Şahin nehri
kavgasız birleşir
doğa bir yürektir
ebedi çarpar burada
can ile canan birarada
sessiz sessiz

çakıllarda konuşuyor
her adım attığında
keşişlerin aydın ruhları
duyuyormusun?

gölde ne yazıyor görüyormusun?
bu küçük adacıkların herbiri
temsil ediyor bir harfi
’yürek’ sözcüğünün yazılış şekli
düşmüş sulara yatıyor
bağrında tüm zamanları saklıyor
sis içinde bir kuğu gibi
doğa bir bilgedir
seni çağırır yanına
yüreğini çağırır aklına
seslenir durur sana
sessiz sessiz

taştan oyulmuş bu lambalara bak
senin için aydınlanmıyor mu?
sarı kum yatakları
yeşil yosunlar
altın balıklar
envai çeşit taşlar
yüreğine ışık saçmıyor mu?
yine de korkma
kalmayacaksın karanlıkta
bırakmayacağım seni tek başına burada
inan bana
sessiz sessiz

dinlemeye devam et beni
beraber getir yüreğini
biraz bekle beni
alıp geleceğim güneşi
öğlene doğru sis kalkacak
o zaman
bütün tapınakların kapıları açılacak
içindeki kara taşa bir dua oturacak
ve seni aydınlatacak
bir ocak gibi
içinde yanacak
sessiz sessiz

açma
kapalı tut gözlerini
beraber getir yüreğini
dinlemeye devam et beni
biz bedenimizi soyunacağız
biz ruhumuza varacağız
sessiz sessiz