Çürümüş etlerim bir bakışında sülfür oldu.
Güneş kadar yaktı ciğerimi .
Ellerinde esir oldum, tırnaklarında kir.
Bir ressam kadar anlaşılamadım hayatım boyunca
Sür Realist ortamlarda yaşadım köhnemiş aşkı,
Susayamadım.

Kadrini bilemediğim hoş bir ezan sesi sabah ayazında,
Kulaklarımda nehir oldun yüreğine akamadım.
Bir sus kaldı şimdi içeride biyerlerde,
Ben de karanlığa bir kibrit çakamadım.
Ağladım belkide ıssız adamda yine de sana,
Tutunamadım.

Evlerin avlusundan bakarken anne gibi gözlerimle,
İçerimdeki hasretle fazla yaşayamadım .
Bir çöl kazası olur belkide kuru topraktan,
Bir tutam söğüt gölgesi bulamadım.
Uçtum belkide hayalinin üstünde pervasızca,
Uyanamadım.

Etrafıma ateş çevirdim ortasında hayatın,
Akrep kadar onurlu duramadım.
Birçok anlam ürettim kelimelerinden,
Birçok şiir yazdım hayata aşka dair,
Kazıdım belkide bedenime sessizliğini
Konuşamadım.