3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1347
Okunma
Yüreğimin devrilmiş yamaçlarına ekledim
sade,asi duyguları...
Zalim, duygusuz bir hücredir belki aşk!..
Katran karası bir gözle yaşamayı düşündüğüm,
bulgur tanesi ve yabani bir ot kokusuyla
gece karanlığında izlerini aradığım...
Bir caninin ellerinde sokak ortasında
çığlıklar içinde vurulduğum,
mavi bir mürekkep misali bedenime değip
belki de kanıma karışan ’zaman’a’...
Belki devamı olacak dengbêjler’den akan türkülerin
kim bilir belki de yazmaya yorulmuş bir kalemin üç noktasıyla son bulacak!
Güneş etrafında hatlar çizen bir gölgenin,
umutsuzca yol bekleyen kırışmış bir yüzün
ve
yaşamayı unutmayan,
ölüme kapanmış bir rengin açılışı gibi
geçen her dakikanın içinde feryatlarla seni anacağım...
Ya güllerle ya Güneşle ya da soluk bir renkle canlanacağım....
5.0
100% (2)
Cevap Yaz