Ranzaların soğuk demir saatlerinde tanıştım ,kör uykuların nadas düşleriyle.
Acıların elinde paslı bir âsa ...
Ne kadar da rahat dolaşıyor yalnızlık, bu sağır odalarda, can baksana..
Ahhh…
Sere serpe uzanmış dertler yine,nefessiz tenlerin en kuytu zerrelerine.
Ağlama zaman yeter sus,
Dinle..
Bak..mavi bir özgürlük şarkısı söylüyor rüzgarın sesi.
Duvarların uğultusuna inatlaşırcasına..
Prangaların en kırılmazına dokunsa da avuçların.
Sakın ürkme..
Bir pamuk darbesine çözülecek tüm kilitlerin..
Hadi! Vuslata yürü , belki de son bir adım..
Atacağın son bir adım.
Belki de yazgına ulaşacaksın..
Adı kadın, tadı canın..

Dokuz aylık bir aydınlıktan doğmuşum ak karanlıklara,ağlamadan.
İşte bu yüzden korkmam ben, gecenin zifiri siyah sesiyle uyanan yalnızlıklarımdan.
Ebem mi ,kader mi yoksa kederlerim mi , kim ?
Kim çizmiş yüzüme asırlaşacak kadar uzun sürecek bu hüzünleri,bilemem..
Bilsem de kimseye anlatamam,

Ahhhhh can...

Camların buğusuna çizilen bir kadın resminde aradım yine seni,
Küçücük parmaklarımda ıslandı gözlerim,kanarken hayalleri.
Uzaklara bakan ben miyim yoksa beni terk eden bir silüet mi.
Gölgesine takılıp gitsem acaba, avuçlarında saklar mı beni..


Ki.... adını ezberleyemediğim bir türküdür hâla tadın dudaklarımda.
Sütünden vazgeçtim, keşke bir soluk çekebilseydim kokunu burnuma.
Yetim ranzalardan süzülen öksüz bir çocuğun çaresiz gözyaşlarına,
Bir lâhzalık mendil bile olamadın hey hat ! dilerim hasretin mahşer olsun yazgıma..

Şimdi…

Camların buğusunda ağlayan küçük bir parmak ucudur artık , hayallerim.
Gelmeyecek bir kadın silüetini bekler durur bîçâre ,yarınsız gözlerim.
Ne zaman uzaklardan bir ses duysam irkilirim,suskunlaşır şiirlerim.
Kalemden süzülen bir çocuğun son damla gözyaşında o an, ölür giderim..

Zaten...

Hayatın delik şişesinden,
Dökülmüşüm şarhoş bir kadehin içine.
Yaşamak için şarabın ayılmasını bekliyorum,dumanların içinde.
Bir kâğıt ve bir kalem var elimde.
Eyy sevgili..
Yine seni yazıyorum son şiirime..
Ya şişe kırılacak ya kadeh,
Ya da ben öleceğim bir gece,
Demlenen hecelerinde.
Bir ece sessizliğinde..

Kirpiklerimden süzülen bir imge misali düşecek aşk..
Beyaz kefenimden yavaş yavaş..
Toprağın kara gözlerine..
Bekle beni anne..

Yağmurun sesi ıslak olurmuş..
Beni kurak çöllerde bekle...
Düşeceğim bir gün ansızın ..
Can tüten yüreğine...


ecedemet...


ŞİİRİME O MUHTEŞEM YORUMUYLA CAN KATAN DEĞERLİ KALEM USTA YORUMCU CAN DOSTUM HÜZÜN ŞAİRİ NİĞMET YILDIZ’A SONSUZ SEVGİLERİMİ SELAMLARIMI VE SAYGILARIMI SUNARIM..
NEFESİN YÜREĞİN VE KALEMİN HİÇ SUSMASIN İNŞALLÂH..