…( BİRİNCİ BÖLÜM )…

Eski bir şarkıydı o
Titreyerek çalardı hep müzüğini radyo !
“HER YERDE KAR VAR ,
KALBİM SENİN BU GECE “
Bir tür cinayet ihbarı yapardı sanki anılan solo
Kan kustururdu kadife sesiyle daima o,
Kan kusttuırurdu bana muhteşem ADAMO !!!...
//////////
Büyülü nağmeleri savrulurken her tarafa
Titreyerek çalardı ben de ki emektar radyo
Dilindeki ateşi sürerdi bu acizane ben kurbanlık ruha !
Ve son bir hızla üşüşürdü o nağmeler yüreğimin kulaklarına
Kar, ayaz, tipiyle karışık tüm zamanlar tam kadro,
Yüreğimi paralarcasına her şey gerçekleşmiş olurdu
Bir sağ yapardı, bir sol yapardı şarkılı salvo !
İnsanı intihara bile azmettirebilirdi bana kalırsa o,
Yani feryat ustası kadife sesli ADAMO !!!...
//////////
Lebalep kapılırdı iyiden iyiye
Kapılırdı yüreğim katil bir nostajli ateşinin ısrarcı büyüsüne
Anılardan firar eden melankolik duygularımın durumu ise,
ADAMO’nun şarkılı hikayesinden sonra özellikle de
Şu sersemlemiş ruhuma darbe üstüne darbe !!!...
//////////
Bol şiddetli bir tokat gibi şaklardı
Tazecik günüme zaten her küflü şarkı
Bir yandan da ADAMO arkısıyla ömrümü tırmalardı
O zamanlar benim radyo
ADAMO’nun büyülü nağmesini ne çok çalardı
Hemen çoğu günler "HER YER DE KAR VAR" gürlemesi vardı
İnsana zar zor bir nefes alacak zaman bırakırdı
Onu dinlerken içimden dışıma adeta sessizce,
Sim siyah bir kan akar ve sonra da pıhtılaşırdı !!!...
//////////
Arkasından yüreğimde koca bir cam kesiği darbesi
Kan kaybıyla canımın iflas edebileceğine dahi hiç aldırmadan
Ha bire doğrardı o büyü yüklü şarkı benliğimi
Önce mazinin sözlü, muzikli ölümcül kokteyli
Sonra da bütünüyle hüzün yüklü aynı nağmenin paslı sesi
Zaten ayrılıktan müztarip şu garip gönlümü
Aniden parçalara bölüverirdi !...
//////////
Her işi bırakıp iç gözlerim koşa koşa
Giderlerdi doğru cani kılıklı yitik anılar ormanına
Kan çanağına dönerdi gözlerim anısal yangınlarımın kışıyla
Siyah kıvılcımlar sıçrardı hep içimin her yönünden dışarıya
Gerçek de hiç yokken kar ortalıklar da
İnanırım ki en içten duyulan bir tek hülyayla,
Lapa lapa kar yağar
Bugün bile o şarkıyla benim dünyama…
//////////
Kılıç gibi saplanır derinden derinden
Şarkılı bir mazi topluyorsa beni köşe bucak yerlerden
Üşürüm işte, üşürüp daima hep bu yüzden,
Temmuz’un bağrın da böyle can çekişirken
Daha çok da o şarkıyı ve o şarkıda ki kar’ı özlerken
Isınmam için ne yapılırsa yapılsın muhtemelen
Ama yalnız o ruh halinde iken
Yine de üşüryebilirim bugün de ben…
//////////
Gelince bir eski şarkıdan kızıl hıçkırık sesleri
Gelmiş geçmiş bütün hayatıma
Bir gün çığ düşecektir korkarım ki
Belki de alev topuna dönerdim, sonrası da bir kömür gibi
Lakin şarkılı yangınlarımın modası ben de asla hiç geçmezdi !....
//////////
Bu denli anlarla direne direne de olsa çoğu defa
Bu denli duygularım hiç olmadığı kadar
Capcanlı kalmak isterler sürekli bir şekil de ayak da
Ancak yok mu hani şu "HER YERDE KAR VAR" gonk’uyla
Başlayıp biten o cellat şarkı var ya ?
Sanırım silkeleyip atar istese eğer bir gün benim ruhumu
Silkeleyip atar istese mutlaka,
Sere serpe olarak bir kara toprak parçasına !!!...

…İKİNCİ BÖLÜM…

Hasılı tüm duygularım
Asla affetmeyen ölümlerin zirvesin de buluşurdu
İtiş kakış dinlerdi yüreğim
O hayırsız şarkılı seslerin bir çoğunu
Arşa dek fırlardı o kez sankis
Tüm iç yangınlarım, tüm gri bulutlar boyu !….
//////////
Sonsuz bir vedaya hazır vede nazırdı enkazımın durumu
Zaten külüm de,
Daha şimdiden hep etraflara savrulup dururdu
O şarkılı zamanların dünyasından koparak gelen ben
Mahşerin beş yıldızlı bir kurbannından farksız olurdu
Cesedimin ebruli kıvılcımları,
Neredeyse gök kuşağı uzaklığından farksız dururdu…
//////////
İkinci rauntda da devam ederdi aynı işkence,
Devam ederlerdi ki,
Beni tam anlamıyla yok etmek gayesi yle
Sru işaretleriyle, noktalı virgüllerle, virgüllerle, ünlemlerle
Ölüm her türden ağıtlarımı test ederdi ben de
Acaba hangi siyah parantez de tamamen ölüp gider diye
Ölüme yaranmak için benim de,
Boyuna altımda ki ateşi körüklerdi o idamlık şarkılar
Dur durak nedir hiç bilmeyen bir arzu içinde !...
//////////
Az kalmıştı
Çok az işte
Buraya kadsar ki alev sona yaklaşmıştı
Çünkü çoktan gelmişti diğer alevlerimin sırası
Onlar daha ömcetarafımdan tadılmamıştı
Start nihayet ikinci bir kibritle başlayacaktı
Biliyorum ki bu işin on kat daha fenası;
Az sonra bana hazırlanacak olan o ölümü dansı
Hatta ölümüm arefesi
Oonun kıyamet provası !!!...
//////////
“I HAVE MY LOWE İN PORTAFİNO !“
Der demez ikinci bir çığlıksı sesle kulağıma benim eski radyo
İnim inim inletmişti insafsızca yüreğimi kara lambalı gözüyle o
Tekrar yırtılmaya başlamıştı içim boydan boya bir daha !...
Bu nasıl bir merhametsiz şarkı,
Benim ki bu nasıl bir ölümcül ruhsal tablo ?!
Mazide bir nebzecik olsun mutlu bir an yok mu
Layık mı bana bu zehir gibi piyango !...
//////////
Ve yeni bir gerilmeyle tekrar
Tit tir titremeye başlıyordu benliğim
Daha bir sarsıntıyla çalkalıyordu ruhumu tüm duyup hisssettiklerim
Hiç duyulmamış vede görülmemişti ruhumda ki bu yeni biçim
Durup dinlenmeden çalkalıyordu boyuna
Ben de ki asıl beni bu tanrısız mevsim !!!...
//////////
Bu yarınlardan sonra galiba,
Bir daha asla hayata dönemez bir hal de bırakılacaktım
Yani mazinin harlı közüne canlı canlı atılmış olacaktım
Zaten bir kaç kez batırıldığım halde ölüm suyuna
Oradan çıkarılıp çıkarılıp sonra bir daha barıtılacaktım
Sanki yaşamak bana haram ikılınacaktım !...
//////////
Daha da çok yanmam isteniyordu anlaşılan
Bu melodiler öldürecekti beni öldürmesine yine de
Cesedimin dahi çiğnenmesini istiyordu kader durmadan,
Savuruyordu nostalji ateşi beni son süratle bir taş duvara
Oradan da başka bir duvarın taştan ruhuna !
Dört bir yana un ufak oluyordum öylelikle darma duman !
Son bir tango’ydu galiba boynumdaki bu kez ki ferman
Ama bunu ben daha itişraf etmeye kalmadan,
Çoktan imzalanmış meğer benim için beklenen idam !...
//////////
Ve nhayet geldi işte o meş’um an ;
Çan çan çalmaya başladı korktuğum boyuttaki devasa çan,
Derken o korkunç “KOMPARSİTA” feyatları hemen arkasından
Yolcu edilmekteydim sanki ben bu dünyadan,
Mazi de ki bir İDAM MANGASI tarafından !!!...

İSMAİL HAKKI GÜRCAOK
…İst. / ŞİLE…
2008