1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1148
Okunma
Yetişir çektiğim yıllardan beri,
Kurtar artık beni gam-ı hasretten…
Feryadıma kulak ver de ey peri,
Nasiplendir beni kam-ı vuslattan…
Bilemezsin sensiz nice yalnızım,
Günbegün daha da katlanır sızım.
Bir lütuf bahşet de gönlüme kuzum,
Bir yudum neş’e sun cam-ı ülfetten…
Ben aşkı sevdayı seninle tattım,
Dünyanın yükünü sırtımdan attım.
Avare ömrüme bir mana kattım,
Sıyrıldım sayende ham-ı gafletten…
İlk şartı mutluluk denilen şeyin,
Eşine ermesi yarım yüreğin.
Hiç kimse o zaman mahşere değin,
Bahsetmez elbette nam-ı külfetten…
Nesi var hayatın sevgiden başka,
Haz uğrar mı onsuz saraya-köşke.
Aradığı yâri bulsa da keşke,
Kurtulsa her gönül ram-ı uzletten…
Veli BOSTANCI
5.0
100% (3)
Cevap Yaz