3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2819
Okunma
Baharı müjdelerdin
Dallarda ilk patladığında.
Kuşlar seviçten öterler,
Böcekler uçuşurlardı çevrende.
Yeşile bürünürdü tüm doğa
Oksijen sunardın her soluğa.
Güneşin ışıkları, rengârenk yansırdı,
Sırtında konaklayan yağmur damlalarından
Umut bekleyen bakışlara...
Renginde dinlenen gözler,
Mutluluk arardı hep.
Gelmeseydi sonbahar,
Seni koparabilir miydi dalından
Ne fırtına ne de kar?..
Doğanın kanunu, sonbaharda,
Yapraklarda hüzün var.
Zümrütten sarıya dönerken rengin
Damarların bürünür kızıllığa.
Yavaş yavaş düşersin,
Evrende yalnızlığa.
Düşmeye gör dalından,
Şimdi yerlerdesin.
Karıncalara yem,
Böceklere besinsin.
Çiğneyen çiğneyene..
Heyhat...! eriyip gitmektesin
Artık bilinmeyene...
Necati DİKMEN
5.0
100% (1)
Cevap Yaz