Henüz toprak ile su arasında.
Kuru çamur ile su arasında
Rahmet deryasında su arasında.
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Sevda kervanının devesiyim ben
Aşkın yere düşmüş nüvesiyim ben
Ademin dünyada hevesiyim ben.
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Yenilmez meyveyi havaya sordum.
Ayrılık düşünü sinaya sordum
Yağmurlara dalıp hira’ya sordum
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Yüz yıllar içinde acılar çektim.
Bulamam diye ne sancılar çektim.
O günden beri çok hacılar çektim
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Gelen insanlığı rüyada gördüm
Kader cilvesini sahrada gördüm
Neslimin çoğunu Kâbede gördüm
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Her ırkın renginde bedenen varım
Emirin üzere senden ol varım
Bilsem ki alemde neden varım
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Hayat sayfaları hep gündüz gece
İleri götürür marşandiz gece
Ecel gelir kalır bu dümdüz gece
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Yaşanılan her şey rüyâ gibidir
Sözde sağlam duruş hayâ gibidir
Ben; suya yazılmış hülyâ gibidir
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Dünyada ilk hırsa kabil kapıldı
Kardeşin seline habil kapıldı
Arsız ihtişama babil kapıldı
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

İnsanlık kitabı ben de toplandı
Dürüldü alemler tende toplandı
İlimin hesabı sende toplandı
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Herkese sendeki nişan muştuydu
Ahlâkın üstünde Zişan muştuydu
Gönül kazanında pişen muştuydu
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Deryasına daldım aşkın bir sene
Yaşadım dokuzyüz altmış bir sene
Cennette an bile değil bir sene
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Görülen Hazreti Ademin düşü
Hayale sığmayan dedemin düşü
Anlatılanlar hep ninemin düşü
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Açtım gözlerimi hazırda buldum
Bakarken aynaya tavsırda buldum
Hat olmuş çizgiler hasırda buldum
Karanlık gecenin nurlu sabahı.

Bülbül pazarına gülüm gelecek
Kıyamete kadar dölüm gelecek
Her zalim nefise ölüm gelecek
Karanlık gecenin nurlu sabahı.
15.12.2008
Ahmet Çelik