Düşten ayrı görüp, üzdümse seni.
Gülün rengi farklı, kokusu aynı.
Ellerim boş olursa affet beni.
Sonsuzluğa gitmenin korkunç yanı.

Meğer zaman, bir bulunmaz değermiş.
Nasıl harcadığımı sorma emi.
Sevene, dünya ukba zor gelirmiş.
Sevdiğini, dar yerde sıkma emi.

Bulamadım kazdığımda toprağı.!
Yedi renk, bir beyazdan oluşurmuş.
Ağaçlar tutarmış yeşil yaprağı.
Zamanla o da aslına dönermiş.

İki göz ki; sevgiliye kapalı.
Görmesemde, Sultana selâm olsun.
Beyaz gömleği, yuvarlak yakalı.
Damla damla Kevser sineme dolsun.

Kollarım bağlı mahşere giderim.
Kimseye bırakma, bağımı sen çöz.
Cennet olsa da her yanım, niderim.
Gerdek gecesi, vuslatımı sen çöz.

Gelinliğimle sana geldiğimde.
Peçemi hemen açma, utanırım.
Âlemi sır saklı güzelliğinde,
Kör olup, görmezsem utanırım.

Karanlıkların ışığı, ay mıdır?
Ahmet sen, hiç güneşi görmezmisin!
Geçmişini yaşatan, rüya mıdır?
Kalktığında; hesabı bilmez misin!
12/13.12.2006
Ahmet Çelik

NOT: Eğitim camiasına yıllarını veren bir dostumun vefatının ardından. Cenabı Allah Rahmetiyle muamele etsin. AMİN