Alakilise’nin misafirperver yaylaları,
Karşısında durur kocaman Karababa Dağ’ı
Eskiler yalçın bakışlı bu yere Aşılık derler,
Yüce dağla rüyaların en güzelini süslerler.

Haziranın tam on beşinde,
Kar, iz sürer peşinde,
Kaşları bembeyaz, saçları buzlu,
Haykırışı hakikat dolu sözlü,
Gözleri kapkara, alnı ise apaçık,
Yüzü nurlu, elleri semaya açık…

Çobanlar, sürüyü obaya sürerler,
Dağların otlu eteklerine giderler.
Kangal köpekleri ve sevimli enikler,
Sürünün etrafında deli gibi dönerler.

Erciyes’le uzaklardan selamlaşır,
Sevgi ve muhabbetle kucaklaşır.
Kekik otları, beni bağrına basar,
Aşkı reçete yapıp boynuma asar.
Kevenler, arıları başına toplar,
Dikenli kalbiyle sevgi depolar…
Bin bir çeşit canlı yaşar yaylalarda,
Barış ve kardeşlik uçuşur havalarda,
Dağlardan eteklere coşkuyla inen sular,
Tefekkür şarabını içip gönüllere dolar.

Sarp dağlar, kayalıklar; ardıçlar, çamlar,
Gün gibi, ay gibi tazeliğini hep korurlar.
Gözlerime çukur inmiş, belim bükülmüş,
Yüzlerim kırışmış, saçlarımsa dökülmüş.

Döndüm, dolaştım yüce dağlara ulaştım,
Toprağın doyumsuz kokusuna bulaştım,
Aşılık yerinde, kayalıklar hiç değişmemiş,
Sular yine kusursuzca akıp toprağı emmiş,
Yüce yaratıcının verdiği emre itaat etmiş,
Rabbine teslimiyette asla taviz vermemiş.

Ciğerlerim, oksijen deposu oldu yaylalarda,
Kuzûlak, çökelik, helva ilaç oldu damarlarda.
Su kanımı harekete geçirdi kuşların arasından,
Mantarların şarkıları duyuldu çok uzaklardan.
Derelerde kurbağalar aşka geldi şahitlik etti,
Aşkın şarabından içip hakkın yolundan gitti.

Yer, gök uzun bir haykırışla haykırdı yaylalardan,
Bütün mahlûkatı beşer memnun kaldı yaratandan…

18.06.2008
Alakilise Yaylası/Akdağmadeni