Tutkun bir ölüm orucunda
Geçip gitti insanlığım
Gerime dönüp durakladığımda
Korkarım gözlerine bakmaya
Yine
Benim oldu yaralar nasıl olsa
Gidiyorum
Ve biliyorum
Bir valideciğim ağlar kaybolmuş sima^ma
Gidiyorum
Kaybettiğim hayatıma koşuyorum anneciğim
Ağlama
Hem
Nasıl kıyarımki gözyaşlarına
Bırak
Devam edeyim feodal vicdanlara kıymaya
Ağlama annen
Gözyaşlarına kıydırma
Ölüm var dönüş yok bu yolda
Tepemde ızdırap güvercinleri
Peşlerinde kaderin hain gözleri
Ben gidiyorum anne
Koynunda sakla
Hayallerimdeki kadın için yüreğimde biriktirdiğim goncagülleri
Seviyorum seni
Haytımdaki tek kadınsın
Bırak şu şerefszileri
Valideceğim
Gitmedim farzet
Her akşam odamı topla
Birazdan gelir aslan oğlum diye
Odanda bekle
Sonra uykuya dal namahreminde
Sabah olduğunda
Gelmiş ve gitmiş
Ne yatağı kirletmiş
Ne çarşafı bozmuş de
Anne
Sakın üzme o merhametli yüreğini
Beddua etme beni harcayan ütopyaya
Allaha emanet ol şimdi
Doğacağım bir seher kızıkcasında
Dünyana
Elveda
.............