sus
ve artık git
ilişme sensizliğime


şu istasyonu süpüren soğuk rüzgar
şu tipi, şu kükürt kokusu…
git dedi bu şehir bana
sokulma bir daha kaldırımlarıma



karnavala döndü tüm yapraklar
kutsal süngülerini yüreğime sürdüler
oysa efsaneydim ben bu kentte
en isyansız haliyle bir keman konçertosunun…
oysa efsaneydim
yürüyüp gittim… parçalanarak…
her parçam ayrı bir lahitte
oysa efsaneydim bu fırtınadan
kovulmadan önce



git dedi bana, git…
ilişme bir daha masumiyetime


hala aklımda siyah gözlerin… ki…
bir daha kaybolabilmek için
hırçın bir göç karası bulmam gerek yüreğime
oysa efsaneydim
duvarlardaki fresklere tutundum
suçtum, suçluydum
gençtim, ölümlüydüm,
esaret arsızıydım…
oysa efsaneydim, bu aşktan
ve kokundan
kovulmadan önce…


git dedi bana, git…
sus ve git…
artık yoksun ey zavallı kalbim
bu tanrısal kentin
nasırlı ellerinde…





Ali Kemal TANYILDIZ

16.11.2006