12
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1899
Okunma

sen unutamadığım
unutmadığımsın
sen vazgeçemediğim
uğruna ömür tükettiğimsin
varlığını unutturamadı yokluğun
sensiz kaç mevsim uğurladım
kaç tomurcuğa durdu dallar
dedim ya sen
vazgeçemediğimsin
ikliminden çıkamadım daha
mevsim yine aynı mevsim
mevsim gittiğin o mevsim
bunca zaman sonra
dokunur oldu herşey
göğe baksam yıldızlar gözlerimi kanatır
bir çiçeğe dokunsam
hüzzam bulaşır ellerime
içtiğim su yakar,aldığım nefes boğar beni
dokunur oldu işte
yitilmişliğim,ezilmişliğim ve sensizliğim
senden sonra tek sen kaldın
suya resim çizme inadından vazgeçtim
çakıl taşları da toplamıyorum artık
asi bir suskunluğa verdim kendimi
ancak böyle teselli ediyorum
sana olan öksüzlüğümü
sana olan yetimliğimi
olur olmaza ıslanır oldu gözlerim
yakamozlar sığınır sessizce
bir martıya takılır kirpiklerim
aklıma gelir gözlerin
ağlamayı yasaklarım kendime
gülüşün ıslanmasın
hayalin incinmesin diye
belki de bundandır ağlamadığım
ağlayamadığım
işte böyle
sen gittin,tek sen kaldın bende
varlığını unutturamadı
unutturmadı yokluğun
AYŞE IŞIK UYANIK
5.0
100% (8)