Rahman, rahmet kapılarını açmış
Affını, rahmetini sana vermiş
Aklın, iradenle dünyaya salmış
Batılı bırakıp Hakka “GEL” diye

Nefsinle şeytan düşmanındır demiş
İlimle irfanı emrine vermiş
Gel küfürden, şirkten “GERİ DÖN” demiş
Kuran’ın yolunu bulasın diye

Ol Rahim, Rabbil aleminim dedi
Ezel’im, Ebed’im, Kerim’im dedi
Gafur’um, Kadir’im, Hakim’im dedi
Kullarım “secdeye varsınlar” diye

Kuran’ı Hakim’ini baki kıldı
Ahmet Mustafa’yı habibi yaptı
İslam ümmetini de en üstün kıldı
Ezeli ebedi var olsun diye

Düşün, şereflerin en yücesi bu
Alem-i salihin müjdecisi bu
Yaratılmışların en kutlusu bu
Salah ve felahım senindir diye

Bir bilsen feryadın, figanın bitmez
Ellerin semadan, duadan inmez
Dudaklarından tevhit hiç eksilmez
Bu nimetlere şükür olsun diye

Şükür eyle, sabret, Rahim’i yaşa
Secdeyi, kıyamı, ölümü düşün
Ahireti, mizanı, hesabı bil
Cemal’i maşuka varasın diye

O, Kuran’ı, imanı sana verdi
O, Rahmet’i Zişan’ı sana verdi
O ilmiyle, alemleri kuşattı
Kullarım düşünüp, zikretsin diye

Hayatı o verdi, o alacak
Bugünü mizanda o soracak
Her şey fani, o Baki kalacak
Onun yüce şanı bilinin diye.

12. 09. 1984
Suat TUTAK
Saat:13.30