9
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1342
Okunma
Beyaz bir gecede
Yaşamın köklerini savururken
Örselenmiş Hüzünler
Sustum..
Saklı bahçede gördüğün o yalnızlık benim
Yüreğimde uykusuzluğun ekşi kokusu
Benliğimde beni ben yapan duygular
Bırakın ellerimi düşeyim terk edilmiş umutlara
Hasret damlıyor gecenin parmaklarından
Karanlıkta
Kalbinde ışığı saklayan dağ çiçekleri
Sizleride yeşerten yağmurun sevdası değil mi?
Oysa
Çamur deryasında çırpınan tutkuların
Tüm sesleri çırılçıplak
Düşmedi toprağa henüz buluttan oyuncaklar
Yoksa göz çırpacaktı bana sevdam
Bir gün veda ederken
Gözlerim sana
Her yaşamda bir masalın tükendiğini
Onaylar gibi kırılıyordu
Hayat ağacının dalları
Ben ise
Baş kaldıran asi bir ruhtum
Sonsuzluğun siyah tanelerine
Yakalanmadan
Yol alıyordu fevkaladelik
Sonra
Ay ışığında yıkanan gölgeme
Anne şefkati gibi sarıldım
Gücendim geceye
Görünmeyen gövdemde
Bir dev misali idi oysa hayat..
Gözleri kayıp bir yaprak gülü gibi
Nereye dokunsam
Nefesimde göçebe bir ses
Eskiyen yanını anlatırken zaman,
Son yolcusunu alıyordu mutluluğa…
..
5.0
100% (7)