Sen allahını yitirmiş adam
Şarkılarda ağlayan bir tek
Ve yalnız gemilerle yolculuk yapan
Denizsiz ülkelerine sahipsiz ruhunun.
Aydınlığı gece lambası seni ;
Loş, gereksiz, olmasa da olur.
Eli kolu uyuşuk, beyni laçka
İyiliği kendine
Ritimli bencilliğin de kavruk
Ölümleri başkalarına devir
İnancında boğulası
Boşlukla oynaş
Fingirdeş yine o bildiğinle, bilmediğinle
Seni sevgisiz sahte feylesof
Anlamların yüksüz
İfadelerin sönük
Sen tanrıların lanetini almış cüzzamlı
İnsansız şehirlerin ferdi yalnızlığı
Seni suni teneffüsle hayata dönmüş
Koca gövdeli yerçekimsiz boşlukların bayrağı
Hiçliklerin kırılma noktası
Donma noktası
Doyma noktası
Sen kansız yaratıkların kana kana kandığı, kandırdığı
Sen yoluma çıkan taş
Sokağıma dikili duvar
Artık beni rahat bırak.

hasret çayır-ocak04/ nevşehir