5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1393
Okunma
bazen durgun geçer günler
bazen güneşli bazen ılık ılık esen bahar rüzgarı gibi
ben filozofum...
üstümde kalın kışlık paltomla,
cebimde d’holbach’ın kitaplarıyla lunaparka giderim
yabancı insanların arasına...
eğlenmek için
neşelenmezsem eğer,sessizce belediye otobüsüne saldırırım,indiririm camlarını
anarşisttir bir tarafım,kargaşayı severim...
doğruyu bilirim,yanlışı severim,doğruyu hatırlattığı için...
ben filozofum...
küçük görürüm kendimi,evreni düşününce,
sonra Tanrı düşüncesi gelir aklıma,daha da küçülürüm...
bir yanım varoluşçudur,sonlu olmak,bir SON’a sahip olmak ızdırap olur bazen
histeri krizi sarar boğazımı,sıkar acıtır canımı
ağlarım bazen kimselere göstermeden...
ben filozofum...
maddeyi severim,çünkü hayat madde üstüne döner,
yaşam kavgası,ayakta kalmak berbat bir hayat için...
ben filozofum...ilkel de olsam canlıyım,ilkeli özleyen bir canlıyım...
ben yoksam ne toplumun anlamı var,ne ekonominin,ne de ahlakın...
çünkü hepsini ben yarattım...
bilmemek huzurlu olmaktır,bilmekse en büyük kusur...
tek kusurum açmaktı,
o kalın ciltli kitapları...