0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1132
Okunma
İki küpe bir kolye dile geliyor da;
Ben yine içime haykırıyorum.
Çiğneyemediğim lokmalarla,
irisime işlemiş nakışlı özlemle mühür dağıtıyorum.
Soramıyor en yakınlarım bile
Adını anmak haram yanımda.
Beni taşlı arazilere itiyor
Yalınayak, çırılçıplak
adın..
Adın adımın yanında yok artık.
Bilmek yetmiyor kabullenmeye.
beni her gece gümüş kurşunlara diziyor bekleyiş
Pardösüsünün altından fısıldıyor:
"ölmek bile yasak sana!"
aşk, tam kulağımın altında yaşıyor
yaşamak denirse tabi buna.
yuva yapmış yağmur kaçakları
Kaşlarımın, kirpiklerimin arasına.
Umut yüzsüz bir adam
her sabah kapımda sabahlayan..
Umut acımasız bir cellat
....
