içinde büyüttüğün kadar yaşanırmış aşk.
gözlerinde haykırabildiğin kadar.
bir beklemek hevesiymiş gelmeyeni.
umut etmek evresi solana dek.

Ve ben bir kaldırım taşıymışım meğer o gunlerde
defalarca geçişini kaydetmişim yanımda.
hayal meyal anımsadığım bir bakışa hapsolmuşum
hafif üşüten ayazında istanbulun.
adalardan dolanıp gelen bir türkü dolanmış o gün boynuma.

seni sevmek meselesi meğer ne boktan şeymiş.
hiç kolay değil övünmek sevgiyle.
yaralı kuşlar uçamaz ya öyle işte..

Millet veda bile edemezken sevdiğine
ben vedalarda bulmuşum seni.
keşkelerim düğüm düğüm bileklerimde.
gün ışığı gecirmeyen perdelerim
eksik yaşanmış günlere hükümdar.
1dakika görmek için seni bu canımı verirmişim anladım.

aşk omuzlarında ne kadar yükseltiğine göre yaşarmış.
okyanuslarda susuz kalırmış birgün.
palyaçolarda ağlarmış..

Gün gelir insan geçmişine de yanarmış..
bir kader saçmalığıysa şayet bu
küfürler onun için yağarmış.
renklerin solduğu,
yazın sıcağında üşüdüğüm gün bugün..
seni özlemek işi ne boktan şeymiş.
kahrolası bir bulut dolanıyor tepemde.
kapkaralığında seni aratıyor bana.

anlayamadığım bir tutunma arzusu
tırnaklarım avcumu delene kadar..
telef olan ömrümde büyüttüğüm yegane şey aşkın,
kabuslarımda dalga geçiyor benimle..
meğer bildiğin has aptallıkmış aşk!

hele seni sevmek oof ne boktan şeymiş.
dünyanın en inanılmaz hissi...
soğuk bıçağın boğazına değişi gibi haz veren insana..
biryandanda ürküten.

bir bakışına yanmak ve bir bakışına sönmek masalı..
inanmadığım bütün saçma aşk şarkıları..
gitmeler..kalmalar..

adamın ciğerini yakıyormuş seni özlemek.
aşk meğer canın acıdığı kadar gerçekmiş..
aaahhh şu seni sevmek ne boktan birşeymiş!
gözeneklerimden fışkıran mutluklar pıhtılaştığında
yokluğunda anladım..

kendi cığlıklarımı duyamayacak kadar çok bağırdığımda tanıdım aşkı..
buzlu bir küvette uzanmış yatıyor ruhum.
parmakuçlarım kanıyor..
Ve ben ölümü bekliyorum bu defa
çünkü anladım..
gelmeyeceksin...