sevmek sadece cennetteydi... ama cennette sevmekteydi !

yağmura...
inceden yağmur damlıyordu
gözyaşlarım yağmurdu...
yürüyordum...
sırılsıklamdı her şey
aslında hiç bir şey
yağmur kadar masum değildi !..

ölümdü ! usul usul çıkıyordu
merdivenlerden
sevgi , pencere kenarında güzellikler hayalindeyken
ne kadar da masumdu ...
şimdi ölümü kim sevecek
kim ölmek isteyecek , söyler misin ?

biliyorum...
bir gün sevmenin kurgusunda yitireceğiz her şeyi
o anda
uçurum kıyısında ki sesler karışacak
ama bomboş bir sesle
sevgi , ölümü seçecek !..

sevmek
sadece
cennetteydi...
ama
cennette
sevmekteydi...



" benim sevgim ne bir söz ne de bir şiir ; benim sevgim zamanımı harcadığım herşeyde..."
"sevmek sadece emektir ; ama sevmek sadece cennettir..."
cennetime ...