Sebt Gecesi’nde; dağlar, taşlar ağladı,
Bulutlar, topraklar yürekleri dağladı,
Çöl, rüzgârları havada kefen bağladı,
Karıncalar ateşte boğuldu Sebt Gecesi.

Filistinli bebekler paramparça oldu,
İhtiyarların nurlu asaları tabut oldu,
Hastane perdeleriyse sargı bezi oldu,
İnsanlığın içi kan ağladı Sebt Gecesi.

Elektrikler kesilince, ameliyatlar durdu,
Telefon şarjı bitince makas damara vurdu,
Doktorlar asi karanlığa öfkesini savurdu,
Bebekler ölünce hayat durdu Sebt Gecesi.

Uykusunda vurulanların ruhları yatakta,
Ceset parçaları toplandı, bir bir sokakta,
İsrâiloğulları kan kustu, rahat koltukta,
Analar yavrusunu şehit verdi Sebt Gecesi.

Sebt Gecesi, masum canlıyı öldürmeyeceksin,
Hele hele mazlumlara asla dokunmayacaksın,
Silah doğrultmayana elini kaldırmayacaksın,
Dostluk yerine bombalar yağdı Sebt Gecesi.

Musa, Yakup, Davut, Süleyman ve nicesi,
Gerçekten de böyle bir ümmet mi istemişti?
Yüce Rab Ahdi Atik’te böyle mi yazmıştı?
Ölümler, aralıksız kan kustu Sebt Gecesi,
Ahdi Atik emirleri çiğnendi Sebt Gecesi…

03.01.2009
Akdağmadeni