13
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
2095
Okunma

haki günlerin kiremit renkli anılarından kalma
sarı bir mahzunluk çöker üstüne hayatın
sana bana özgü değil de tüm insana değen
özünü bir eden
ne varsa
rengarenk sevdaları boydan boya ışığa boğan
mucize
küser eksilir
renklerin kepaze ellerinde
bir bebek çığlığı düşer sislerden taş doğuran kentlere
evren utanır kendinden
bakamaz kısırlaşan bereketine
sarı / sapsarı bir dağ devrilir
aşkların en büyüğüne
bir annenin benzi sığmaz kendinden utanan evrene
seni alıp nereye koysam
nasıl belesem
nasıl sarsam
dolsam taşsam karışsam
umman olup yitsem içimde
adsız ve kimliksiz
sadece ben
olsam
beni sende kaybedip bir daha aramasam