deniz varlığının farkına varmasın ne çıkar
adsızlığına inanarak coşup dursun sonsuza
dağların merhabasıyla mağrur uzanıp gerinsin
yüzyıllık çamların gölgesinde uyuyan azizelere
ninnice söylensin
sussun evrenim
dilimizde söyleyecekleri vardı sessizliğimizin



ben gölgesizlikte düşündüm ikimizi
çıplak güneşin bereketinde yanıp kavrulmak istedim
ellerimizde çatlayan kabukları vardı öksüzlüğümüzün


yollar delice kıvrımlansın tekerleklerin izleriyle
aynalarda çatlamış dudakların susuzluğu
özlem öyle aç öyle aç ki pınarın ak saydamlığında içimsiz
ayaklarımızda derin hıçkırıkları vardı gitmelerimizin


ben çakıl taşlarının pürüzsüzlüğünde düşündüm sevdayı
türküler kadar duru / akıcı
bulutları top top salınan bir baharda
zeytin ağaçlarında keyif çatan böceklerle dost
ölmeye korkusuzca kafa tutan motifli yaşmaklar kadar
bizim
gözlerimizde masmavi manzarası vardı geleceğimizin



ve rüzgar çağırsın ötelere bakışlarımızı
geçmişten kalan ne varsa örsün kendini
uyusun mezarında bizden uzakta
bırak / onlarsız da yaşarız biz
kalbimizde kızıl mızrakları vardı düşlerimizin


hesapsız çiyler gülümsesin her sabah
öfke ve ihanete inat / berrak zerrelerle apaydınlık
ışıktan kamaşsın kimsesizliğimiz
yanağımızda çiçeksi gamzeleri vardı ümidimizin

....
f.a.