hayrettin taylan

kudurmuş bir öcün dalgasına atıp gittin
dalgalarından beyaz aşkı görmek imkansız
mavi kendine merhametli damlalar akıtırken
duruşunun gölgesinde sular yuttu geleceğimi
gel ile ecenim arasında hecelerin miniye
seninle gezdiğimiz gezegenin genindeyim
ürüdüğümüz büyük sevda terk edilmiş gemlerde

gülümseyiş kendi dudaklarıyla öptü acılarımdan
rujları kaldı suçlarım arasında
gel beni öp beni silinsin eskiz bohemler
tarumar bir yüreğin köylüsüyüm
fil dişi kulemde ayçiçek yetişmiyor
ay sen
çiçek sen
ay _şe_N mi bilmiyorum

öylesi kalışların güvertesindeyim
hüzün denizine ağlayan mısralarım akıyor
döner pervane, döner aşk sana
bir fitil, ayrılığımızı aydınlatırken
infilakı seven ateş ile aşk siyam ikizi gibi kapkara demlerde
saklanan özlemlerin giyotin kardeşliğinde
sensizlik kesti hiç yaşamadığım yönümle

sızımın sözlerinde katman katman bilinç yücelir
vuslat değer göğüme
gelişin değer göğsüme
sol yanımda büyür İzlanda yanardağı
hislerim sislerine karışır
sana gelmek istedim uçak rötarlı aşka
nemler ürür küllerinle ahların arasında
göz yaşlarına değer dizelerim
paralar içimi öylesin didişin
gelip yerleşir özüme gidişin
öylesine kalır son bakışın
umudum mumyalanır bekleyişinde
yazar beni ben, susar sevmek ,emekler acılar
bir şair sevmek için yaşar ,aşk deşer kafiyeleri
döner aşk ,döner dünya, döner dizeler sevda fenerinde