Yüzüm avuçlarımın arasında,
dalmışım uzaklara.
Belli ki, seni düşünüyor bu bahtı kara.
Aldırma!
Böyleyim işte, sen bana bakma!
Usulca terk et burayı.
Kaç!
Derdime aldanma!
Kaç!!!

Bak!
Ya da bakma!
En iyisi sen kaç!
Dışarda gök masmavi,
senin gibi...
Ama, deniz dalgalı,
benim gibi...
boşuna umutlanma,
unuturum sanma.

Gel!
Son bir kez gel istersen,
Pencereme gel!
Dinle!
Dinle içerdeki sesi,
boğazıma düğümlenen nefesi.
Sonra git dilersen.

Koş!
Koş, ne duruyorsun?
Ayrılığa koş...
Soran gözlerle bakma öyle.
Sen istedin ayrılığı,
daha neden dem vuruyorsun
Söyle!

Hatırla!
Az ilerde üç çam vardı,
kıymışlar onlara..
Bir balta,
üç cana
Acımış kökleri ben gibi,
yaraları derin...
olurmu şimdi onların yerine bina etmek?
Terk edip giden gibi.

Ne yazık!..
Ne ben sana kızabiliyorum,
Ne sen bana..
Çünkü seviyorum,
ve sevdiğini biliyorum.
Yıldızlar küsmüş halimize
yoklar bu gece yine.
Sitemkarlar bize.


Yüzüm avuçlarımın arasında,
dalmışım uzaklara.
Belli ki, seni düşünüyor bu bahtı kara.
Aldırma!
Böyleyim işte, sen bana bakma!
Usulca terk et burayı.
Kaç!
Derdime aldanma!
Kaç!!!

Can kardeşim Gamze’ye ve Hasan’a şiirlerime ses olarak beni hiç yalnız bırakmadıkları için sonsuz teşekkürler

MEHMET FİKRET ÜNALAN